اسرار اسم اعظم

دانلود کتاب اسرار اسم اعظم

اسرار اسم اعظم – آوای اسم اعظم بر سراسر جهان طنین دارد به طوری که در آن موج تمامی اسماء الحسنی میباشد. اسم اعظم در تمامی اسماء جاری است. 

اسماء الهی واسطه بین ما و خدا هستند و ما در هر موردی خداوند را با اسم مناسب آن مورد می خوانیم. مثلا هرگاه درخواست بخشایش گناهان خود را داشته باشیم، خداوند را با لفظ “ یا غفور” می خوانیم و برای درخواست بهبود یک بیمار، لفظ “ یا شافی” را بکار می بریم، زیرا هر کدام از اسماء الهی اثر ویژه خود را دارند .

برخی اسماء معنی عامی دارند و به جای چند اسم دیگر می توان آن ها را به کار برد، مثل لفظ علیم که اعم از سمیع و بصیر و شهید است؛ به همین دلیل شکل اسماء از نظر وسعت و ضیق معنا، در هم تداخل می کنند تا جایی که به اسمی منتهی شوند که دیگر اسمی ما فوق آن نباشد و به آن اسم اعظم یا اسم الله الاکبر گفته می شود . (البته اسم الله الاکبر به معنای دیگری هم به کار رفته است) و چون یک اسم هر چه وسیع تر باشد، آثار و برکات آن هم بیشتر خواهد بود، اسم اعظم دارای وسیع ترین محدوده اثر و برکت است، به گونه ای که هر امر و اثری را در عالم شامل خواهد شد .

ثانیا: در احادیث اسلامی وارد شده که هرکس خدا را به آن اسم اعظمش بخواند دعای او مستجاب می‏شود .

و باز وارد شده است که اسم اعظم الهی، از اسرار می‏باشد، و دانستن آن کلید گشایش بسیاری از مشکلات است، و به همین دلیل جز پیامبران و امامان (ع) کمتر کسی بدان دست‏ خواهد یافت .

امام صادق(ع) در مورد اسم اعظم فرموده است:

به عیسی بن مریم (ع) دو حرف آن عطا شده بود، موسی (ع) چهار حرف، ابراهیم(ع) هشت ‏حرف، نوح (ع)پانزده حرف، آدم (ع) بیست و پنج‏ حرف و محمد (ص) هفتاد و دو حرف را می‏دانست ،و یک حرف، از آن حضرت هم مخفی بود.

روایتی جالب

عمر بن حنظله، به امام باقر(ع) گفت: ای مولای من! من گمان می‏کنم نزد تو مقام و منزلتی دارم .

امام باقر (ع) فرمود: آری، همینطور است .

عمر بن ‏حنظله گفت: حال که چنین است، من از تو درخواستی دارم .

امام فرمود: درخواست تو چیست؟

عمر گفت: می‏خواهم “اسم اعظم خداوند” را به من بیاموزی !

امام باقر(ع) فرمود: آیا طاقت فهم و درک آن را داری؟ !

عمر گفت: آری .

امام (ع) فرمود: داخل اتاق شو .

وقتی «عمر» داخل اتاق شد، امام باقر(ع) دست ‏خود را روی زمین گذاشت، اما بدون فاصله اتاق تاریک شد، به طوری که از ترس، ناله و فریاد «عمر» بلند گردید !

امام باقر(ع) فرمود: چه می‏گویی؟ آیا “اسم اعظم‏” را به تو بیاموزم؟

عمر گفت: نه

آنگاه امام( ع) دست‏ خود را از روی زمین بر داشت و فضای اتاق به ‏روشنایی و حالت اول بر گشت.

روایتی دیگر از اسرار اسم اعظم

شاگردی محضر استاد رسید و از او طلب دانستن اسم اعظم کرد.

استاد پرسید: میدانی اسم اعظم چیست؟

شاگرد پاسخ گفت: اسمی از اسمای خداوند است که چون بر لب جاری گردد انسان به هر کاری توانا خواهد بود.

استاد پرسید: هدفت از دانستن آن چیست؟

شاگرد پاسخ داد: می خواهم با قدرتی که کسب میکنم خلق را به راه خداوندگار هدایت کنم.

استاد گفت: هدف نیکی در سر داری ، میخواهم ظهر بر بالای فلان پل روی، گوشه ای بنشینی و تنها نظاره گر آنچه روی میدهد باشی.

شاگرد ظهر بر بالای آن پل حاضر شد و منتظر ماند تا آنکه دو نفر از دو سوی مختلف به پل رسیدند، یکی پیرمردی با کوهی از خار بر پشتش و دیگری جوانی که مست می نمود. چون خواستند از پل گذر کنند پیرمرد به کناری رفت تا جوان آسوده گذر نماید، اما از آنجا که جوان مست بود، تلو خوران به خار پیرمرد برخورد کرد و خاری دست او را آزرد. جوان از این اتفاق سخت بر آشفت، خار پیرمرد را در رود بیفکند و به پیرمرد کتک مفصلی نواخت.

شاگرد بنا بر گفته ی استادش بی آنکه کاری کند تنها این اتفاق را نظاره کرد سپس پیش استاد رفت و آنچه روی داده بود را بازگو کرد.

استاد از شاگرد پرسید: تو اگر اسم اعظم را میدانستی چی میکردی؟

شاگرد با خشم گفت: بلایی به سر آن جوان می آوردم، تا به سزای عملش رسد!

استاد تبسمی کرد و گفت: آن پیرمرد خود اسم اعظم را میدانست، هرگاه چون او توانستی خشم خویش را هدایت کنی ، خواهی توانست خلق را هدایت کنی.

در کتاب اسرار اسم اعظم مطالب بسیار جالبی در مورد اسماء الهی و اسم اعظم گفته شده است.