پرندگان میروند در پرو میمیرند
پرندگان میروند در پرو میمیرند
پرندگان میروند در پرو میمیرند نوشته «رومن گاری» از تاثیرگذارترین نوشته های اوست که سال ۱۹۶۸ از روی آن فیلمی ساخته شد. داستان ماجرای پرندگانی است که از جزایر «گوانو» به سمت ساحلی در صدکیلومتری «لیما» حرکت می کنند تا به هر زحمتی شده به آن جا برسند و بمیرند.
بخشی از متن کتاب پرندگان میروند در پرو میمیرند
بیرون آمد، روی ایوان ایستاد و دوباره مالک تنهایی خود شد: تپه‌های شنی، اقیانوس، هزاران پرندهٔ مرده در ماسه، یک زورق، یک تور ماهیگیری زنگ‌زده، و گاهی چند علامت تازه: استخوان‌بندی یک نهنگ به خشکی افتاده، جای پاها، یک رج قایق ماهیگیری در دوردست، آن‌جا که جزیره‌های «گوانو»۱ در سفیدی با آسمان همچشمی می‌کردند.
قهوه‌خانه روی پایه‌های چوبی، میان ماسه‌زار، بنا شده بود. جاده از صد متری می‌گذشت: صدای آن شنیده نمی‌شد. پل متحرکی به شکل پلکان از قهوه‌خانه تا روی ساحل پایین می‌آمد. از وقتی که دو راهزن از زندان «لیما»۲ گریخته و او را در خواب با ضربهٔ بطری بیهوش کرده بودند –و صبح آن‌ها را مست و لایعقل در گوشهٔ نوشگاه قهوه‌خانه افتاده دیده بود– شب‌ها پل را بالا می‌کشید.
به نرده تکیه داد و سیگار اول را کشید و مشغول تماشای پرندگان شد که روی ماسه افتاده بودند؛ چندتایی از آن‌ها هنوز بال و پر می‌زدند. کسی هرگز نتوانسته بود برای او توضیح بدهد که چرا پرندگان از جزیره‌های میان دریا برمی‌خاستند تا بیایند و روی این ساحل، در فاصلهٔ ده کیلومتری شمال لیما، جان بدهند …
درباره نویسنده
تولد: ۸ می ۱۹۱۴
مرگ: ۲ دسامبر ۱۹۸۰
رومن گاری (Romain Gary)، نویسنده مشهور و پر اعجاب دنیای ادبیات است که به گواه بسیاری از منتقدین او یکی از عجیب و غریب‌ترین نویسنده‌ها و شاید دروغگوترین آن‌ها در جهان باشد. او دو بار جایزه ادبی گنکور فرانسه را دریافت کرده است.
«رومن گاری» اسم واقعی اش نبود. او اصلاً اسم واقعی نداشت. چون هیچ وقت پدرش را ندید و از همان اول نام خانوادگی همسر دوم مادرش روی «رومن» گذاشته شد و او را «رومن کاسو» نامیدند. شاید به همین خاطر است که چندی بعد خودش «رومن گاری» را ترجیح داد تا هم زیاد به یاد گذشته ها نیفتد و هم کمی تغییر کرده باشد. «گاری» را از واژه یی روسی به معنای «آتش گرفتن» گرفت و آن را در صیغه امر برد و کمی امریکایی اش کرد و البته این کار را بی تاثیر از نام ستاره سینمای امریکا «گاری کوپر» انجام نداد.
رومن گاری در طول زندگی حرفه‌ای‌اش با شش نام مستعار داستان نوشته است. «امیل آژار» مشهورترین نام مستعاری است که او برای خود انتخاب کرده بود و به این نام مستعار اتفاقا شهرت و افتخار خوبی هم تقدیم کرد.
خودکشی
رومن گاري بعد از مرگ همسرش در سن شصت‌وسه سالگی، در سال ۱۹۸۰ با شلیک گلوله برای همیشه به زندگی خود پایان داد. گاری قبل از مرگش یادداشتی از خود به جای گذاشت و در آن نوشت:
«به خاطر همسرم نبود. دیگر کاری نداشتم… واقعا به من خوش گذشت، متشکرم و خداحافظ!»
مشخصات کتاب
عنوان: پرندگان میروند در پرو میمیرند
نویسنده: رومن گاری
مترجم: ابوالحسن نجفی
زبان: فارسی
فرمت فایل: PDF
تعداد صفحات: ۷۴
حجم فایل: ۲٫۷ مگابایت
